Train je voor een wedstrijd? Dan volg je een schema. Tenminste, in mijn wereld. In plaats van een schema heb ik nu een horloge met uitgesproken mening. Naast dat ik in de eerste week uitgemaakt ben voor ‘unproductive’, ontplofte het horloge vervolgens bijna omdat ik veel te veel getraind had. De boodschap is duidelijk: ik doe maar wat.
Nadat ik de eerste helft van dit jaar netjes volgens schema voor die megatoffe ultramarathon heb getraind, ben ik er nu wel even klaar mee. Maar wat nu? De Amsterdam marathon staat over twaalf weken op het programma en ooit zal ik ‘dat ding’ onder de vier uur lopen. Alleen dit jaar even niet. Lopen wanneer ik wil en niet lopen wanneer ik even geen zin heb (al gebeurt dat eigenlijk nooit). Mijn opstandige horloge weet het toch beter dus ook daar hoef ik niet echt mijn best voor te doen.
Natuurlijk weet ik best wat er nodig is om fatsoenlijk voor een marathon te trainen. Het wordt immers mijn vijfde – en hopelijk de vierde waarvan ik ook de finish weet te halen. Intervaltraining, lange langzame duurlopen, loopjes op marathontempo. hersteltrainingen – ze zullen ongetwijfeld allemaal weer voorbij komen. Alleen even niet volgens een vast schema. Op woensdag kom ik netjes opdraven voor de intervaltraining van PWLC, ik zal zorgen dat ik zo’n drie keer minimaal 30KM loop en verder doe ik maar wat – lopen op gevoel zoals sommige mensen dat noemen.
Mijn maag kan de gels tegenwoordig wel hebben en verder blijf ik vast en zeker een ramp als het gaat om fatsoenlijk vooraf en na afloop van een wedstrijd eten. En uiteraard weet ik dondersgoed dat ik 5:40 min/kilometer moet lopen om onder die vier uur te finishen. Maar als ik iets heb geleerd van het lopen van een marathon, dan is het dat het altijd anders gaat dan je van tevoren hebt bedacht. Dus wat als ik nu even niks bedenk? Misschien finish ik dan wel in een tijd onder de vier uur. Of niet natuurlijk.
Waar gaat dat me brengen? Ik weet het niet. Maar stiekem zie ik die marathon eigenlijk als een hele lange duurloop die me dichterbij een volgend doel brengt. Hoewel dat doel nog onbekend is, weet ik wel dat die ultra’s best verslavend zijn!
