24 uur | 1 marathon

Elke dag is hetzelfde. Week is weekend en weekend is week. Dag is avond en avond is dag. Hoe dan ook, de uitdaging ontbreekt. Tijd voor een nieuwe! En laat die nieuwe nou zomaar uit de lucht komen vallen: ‘a mile an hour’. Jep, dat is inderdaad 24 mijl. Tel daar twee mijl bij op en je hebt een marathon. Dat is precies wat Beau Miles (toepasselijke naam) had bedacht. Uitstekend idee! 

Elk uur een rondje van 1,76KM maakt een marathon. En dat staat vannacht 00:00 op het programma. Zwaar of juist niet? En hoe blijf je ‘s nachts tussen de rondjes door wakker? Geen idee maar des te meer reden om het te proberen. Beau had een mooie ‘to-do-lijst’ samengesteld om de tijd tussen de het lopen door te komen. De beste man had onder andere een werkbank tot zijn beschikking waarmee hij een schitterende tafel in elkaar zette. Een tafel in elkaar zetten, sla ik even over. Maar dit is natuurlijk bij uitstek een dag om rotklusjes af te vinken en bewust tijd te maken voor dingen die er anders niet van komen.

Tijd voor een bijna live verslag. En mocht je een tijdje niks horen en je je zorgen maken? Je kunt meekijken via Strava.

23:45 uur, de wekker gaat. Ik ben er al uit want ik heb natuurlijk traditioneel geen oog dichtgedaan. Net echt: wedstrijdspanning! Met een verhoogde hartslag uren naar het plafond staren tot je uit bed mag. En voor iedereen die nog nooit een wedstrijd heeft gelopen: het voelt alsof ik elk moment op Schiphol kan staan om op vakantie te gaan. Of vroeg bent wakker geworden om de files voor te zijn op weg naar Oostenrijk. Wie neemt de krentenbollen mee?

De eerste rondjes zitten erop. Gangsters in het park, maar verder was het rustig. Twee mannen lagen in het gras te planken, tenminste dat denk ik. En heb twee egels gespot. Overigens voelen de benen alsof de marathon al gelopen is, maar er nog een hele dag over is. Help!

Inmiddels zit een derde van de marathon erop. Mijn benen voelen nog exact hetzelfde als in bovenstaande update, maar inmiddels heb ik een veel groter probleem: de ganzen zijn wakker. Voordeel is wel dat het inmiddels ook licht is, al had ik niet kunnen zien dat ze wakker waren als het nog donker was geweest.

De tijd gaat snel. Na elk rondje (10 min) zijn er maar 40 minuten voordat het tijd is om om te kleden en weer naar de start te strompelen. Tegelijkertijd besef ik me ook steeds meer hoe lang 24 uur eigenlijk is. Ik begrijp overigens niet hoe Beau zo ontzettend actief kon blijven: bomen planten, hout hakken, tafels in elkaar maken… Ik ben al blij als ik tussendoor even havermout kan maken of andere sokken aan kan trekken. Al moet ik wel zeggen dat hij na een nacht slaap aan dit avontuur begon, in tegenstelling tot het uurtje woelen waar ik genoegen mee heb genomen. Was 00:00 wel de beste starttijd?

• 

• 

• 

Dik over de helft dus inmiddels is het aftellen begonnen. Nog maar negen rondjes en dat is maar goed ook. Dit is absoluut zoveel vermoeiender dan het lopen van een normale marathon. Elke keer zijn je spieren koud als je begint met lopen en zodra ze zijn opgewarmd, zit de 1,76KM er alweer op! Natuurlijk helpt het niet dat ik nooit echt fan ben geweest van de eerste kilometer (of zes), ongeacht de afstand. Klagen mag in ieder geval niet, want tijdens welke andere marathon heb je tijd voor een powernap of om even te douchen? Daar heb ik dan ook dankbaar gebruik van gemaakt.

Gaaf om te zien dat zoveel mensen online meeleven, al valt het me wel een beetje tegen dat geen van jullie diehards dit avontuur zelf al in de agenda heeft gezet (hint!). En ook in het park zijn er verschillende supporters gespot (dank Pim, Peter, Elly, Dorien, Jaap, Michel, Joren, Henriette, Saar, Tim: zo leuk!). Peter zelf liep overigens rondje 13 even mee, waardoor ik ook deze weer veel te snel liep =). Tijd om het tempo wat terug te schroeven voor de komende rondjes, want anders weet ik niet of ik het einde wel ga halen!

We gaan aftellen: nog maar zes rondjes. Dat staat gelijk aan 10,5KM dus dat moet te doen zijn. Dit is ook het punt waar de man met de hamer normaal gesproken te wachten staat. Ik hoop overigens dat dat hier in randje gangsterwijk niet letterlijk het geval is =). Gelukkig bleek het Floris te zijn, en ook hij liep een rondje mee!

Volgende mijlpaal: nog maar drie rondjes! Ik was er helemaal klaar mee, of eigenlijk waren mijn kuiten er klaar mee. Staat Carolien ineens halverwege in de bosjes te juichen! Supergaaf en goed voor een dikke energie-boost. En wat mooie kiekjes uiteraard. En ook de laatste ronde (23:00 uur) zat vol verrassingen: Henriette liep mee en Peter begeleidde ons op de fiets. En bij thuiskomst hadden de overburen bloemen aan de deurkruk gehangen. Verrassing! Echt geweldig om te zien hoeveel mensen de moeite hebben genomen om ons aan te moedigen. Zelf hadden we namelijk op nul supporters gerekend.

Het zit erop en ik ben er nog niet over uit of ik daar blij of verdrietig van moet worden. Ik raad het iedereen en niemand aan. Het was tof en verschrikkelijk, maar vooral heel vreemd om te doen. De komende tijd zal ik af en toe nog wel een blik op het(!) bord in het park werpen om te kijken of er iemand staat te wachten, want jullie hebben het speciaal gemaakt!. Dank voor het volgen!