Partij voor de Wijsneus

Tijd voor een carrièreswitch. Niet omdat ik mijn huidige droombaan zat ben, maar omdat het kan. En omdat ik een briljant idee heb. Twijfelen was niet nodig, dit wordt een succes. Gegarandeerd. 

Als we het nieuws moeten geloven, gaat Nederland ten onder. We verliezen onze cultuur en verwaarlozen onze inwoners. Dankzij al die prietpraat kan ik zelf nog maar lastig naar het nieuws kijken zonder dat het uitmondt in een monoloog. Niet van de nieuwslezer naar mij, maar andersom. Ik begin spontaan tegen de televisie te ratelen. 
Wel vaker schaam ik me voor andere mensen. Of beter gezegd: voel ik plaatsvervangende schaamte voor andere mensen. Meestal zijn dit Nederlanders. Nederlanders met opvattingen en denkwijzen die niet overeenkomen met die van mij. Met name de laatste tijd kan ik het slecht negeren. Het Klimaatakkoord is “de zoveelste smerige geldklopperij” en mensen klagen over vluchtelingen, alsof zij zelf het slachtoffer in deze situatie zijn. Ik schaam me kapot en word er verdrietig van. Tijd voor actie. Er zit maar een ding op. Ik ga de politiek in.

Bij de volgende verkiezingen stel ik me verkiesbaar voor de PVV. Nee, geen zorgen! Natuurlijk deel ik de visie van deze partij niet. Maar de partij groeit enorm. Ze zijn dus vast op zoek naar wijsneuzen zoals ik, die de partij vervolgens in de Tweede Kamer kunnen vertegenwoordigen. Zodra ik een zetel heb bemachtigd, distantieer ik me van de partij. En begin ik aan mijn eigen campagne voor de volgende verkiezingen. De Partij voor de Wijsneus (PVW) is geboren.

Eerst heb ik een logo nodig! Er is geen enkele partij zonder logo. Een logo met een vogel lijkt me wel wat. Een toekan. Met zo’n grote neus. Een wijsneus.

Tijd om stemmen te winnen. Leuk zo’n campagne, maar het kan ook anders. Ik word vrienden met Maurice de Hond. Hoewel ik toch meer een kattenliefhebber ben, kan ik me daar voor één keer overheen zetten. Maurice is scheidsrechter, übernerd en groot fan van tulpenvelden. Met die laatste twee eigenschappen kan ik wel uit de voeten. Daarnaast hebben we allebei een sociaal-geografische achtergrond, dus die klik is zo gemaakt. En wist je dat hij 21 jaar geleden de nieuwste app van mijn huidige werkgever al voorspelde? Maurice is mijn nieuwe beste vriend.

Voor de verkiezingsdag heb ik ook een zorgvuldig uitgedachte strategie. Ten eerste zorg ik dat ik de eerste partij op het stembiljet word. Mensen die niet per se een mening hebben en toch graag willen stemmen, kiezen vast de eerste willekeurige naam. De naam is zorgvuldig gekozen: PVW. Dat lijkt natuurlijk op een andere partij. Voor analfabeten onder de kiezers, lijkt het vast op SGP. Ook prima: elke stem is welkom. Maar waar ik natuurlijk op doel, is de PVV. Ik weet zeker dat er voldoende PVV-ers zijn die per ongeluk op de PVW stemmen. Hoppa, binnen!

Tenslotte hebben we BN-ers op de lijst staan. Voor de mensen die niets van politiek weten, maar toch komen stemmen. Mensen die op ‘dat guitige koppie’ stemmen van ‘die leuke jongen die elke zondag op TV is’. Juist, Arjen Lubach hebben we nodig. En Georgina Verbaan. Er kijken dagelijks nog steeds een miljoen mensen naar GTST. De helft daarvan hoeft slechts fan van het eerste uur te zijn. En van Georgina Verbaan. En wat dacht je van Thomas Acda? Ook Ali B geeft antwoord en is dus welkom in de lijst. Bazen op het podium en dus ook ongetwijfeld in de Tweede Kamer. Natuurlijk zijn dit niet zomaar ‘guitige koppies’. Het zijn mensen met een opmerkelijke mening, die alles beter weten en die niet bang zijn om anderen hiermee te confronteren. Wijsneuzen dus. Perfect voor de partij. Net als Van Rossem overigens. Als er straks een mafkees aan de overkant van de Atlantische Oceaan aan de macht is, kunnen we heel wat leren van deze Amerikadeskundige. We kapen hem weg bij de PvdA.

Dit schud ik natuurlijk niet zomaar uit mijn mouw, dit idee zit al een tijdje in mijn hoofd. En deze blog lag ook al een paar maanden op ‘de plank’, maar was door pure laksheid nog niet gepubliceerd. Dat Arjen juist in de ‘Zondag met Lubach’ van 2 oktober dit onderwerp adresseerde, kan geen toeval zijn. Het is tijd om aan de slag te gaan! En met Arjen aan boord kan het niet mislukken. We zijn verzekerd van succes met zijn unieke kijk op rode staven en zijn kennis van miljoenen mensen die niet op een partij van Arjen Lubach zitten te wachten. En mocht het toch mislukken dan vragen we Jan Nagel om advies. De Partij voor de Wijsneus is de nieuwe splinterpartij!

Over het verkiezingsprogramma maak ik me niet zo druk. Een echte wijsneus schudt immers alles uit zijn of haar mouw. Daarnaast lijkt het de norm te zijn om een programma van 1 pagina op te stellen. Dat kunnen wij ook.

De Partij voor de Wijsneus. Wij weten waar jij aan toe bent.